Opuszczony Strych

Abigal

Oj boleczku jesteś zbyt spięty.Dziwię się że te stare,spróchniałe deski cię utrzymują - spojrzała na deski które utrzymywały pieska.- Nie masz już swoich towarzyszy? - spytała przechodząc koło stworzenia i ocierając ogonem o dawną ranę - ileż ty wywołujesz wspomnień - stwierdziła

Sansual Samier

Uśmiechnął się chytrze, odprężył.
- Masz rację, przed dobrą walką trzeba zażyć trochę relaksu. - stwierdził.
- Och! Nie mówiłem ci? - ocknął się po sekundzie - Moi towarzysze okazali się słabi i bezużyteczni. - porozumiewawczo oblizał pełen szram pysk - Zresztą chyba rozumiesz, że ty uciekłaś ode mnie. Powiedz mi... Stchórzyłaś czy postanowiłaś zacząć nowe życie. Zresztą to było głupie, czasem nie przypominam ci się ja? Jako twój odwieczny wróg podwórkowy. Ach, tak? Chodzi ci o tą ranę? Tak, tak. Była głęboko. Gratuluję. Tylko ty teraz zobacz swój grzbiet. Nie widzisz zadrapań? Ran? Szram? Szczerze, to myślałem, że zdechłaś! - "zdechłaś" powiedział głośno, gwałtownie obracając się w jej stronę z nieprzyjemnym zapachem w mordzie.
'Zastanawia mnie ta, żabka. Czy ona myśli, że może ze mną pogrywać? Tylko, przecie pogarsza sytuację...' pomyślał, a dokończył już na głos:
- ...swojej osoby - zrobił klimatyczną pauze - ofiary losu!
Zaśmiał się głęboko.

Czarna Perła

Rudy kot obserwował wszystko z góry. Po słowach które usłyszał parsknął stłumionym śmiechem.
- Pff. Mi on się groźny nie wydaje -mruknął Perła
Kot wstał, przeciągnąl się i wskoczył na sąsiednią belkę obserwując spór.

Abigal

Grymas pojawił się na pyszczku Abigal gdy wyczuła oddech - do tej pory stołujesz się na śmietniku - spytała kpiącą - Szczerze to chciałam zacząć nowe życie miałam dość resztek ze śmietnika,myszy i szczurów. - odpowiedziałam na pytanie - Śmierć to nie dla revenge o nie bolku - wskoczyłam na belkę gdzie siedziała druga kotka - a to jest Boluś - wskazała łapką wybryk

Sansual Samier

Stanął na dwóch łapach i złamał belkę bez większego wysiłku, można powiedzieć, jakby ta belka to gałązka spróchniałego drzewa. Belka wylądowała tuż przed nim. Poważnie zraniła rudego kota. Abigal udało się uniknął złamania żebra.
- Nie wtrącaj się rudzielcu. Nie znasz mnie i nie możesz sądzić po pozorach. Tak jak posądziłeś naszą koleżankę - zwrócił się do Czarnej Perły.
- A co do ciebie, żabciu... Mam inne plany niż tylko połamanie łapek. - uśmiechnął się i zwrócił do ryżego kota - Chciałbyś by twoja dziewczyna została zjedzona na twoich oczach, czy nie? - przekręcił śmiesznie łeb udając kogoś zatroskanego. Z aprobatą w oczach patrzył jak Perła próbuje wydostać się z gruzu, ale każdy jego ruch wywoływał przeszywający ból w okolicach grzbietu.

Abigal

Gdy zauważyła że pies staje na dwóch łapach natychmiast zeskoczyła z belki nie została pod gruzami tak jak Perła na szczęście - Żyjesz - spytała kota

Czarna Perła

Kot jęknął
-Można tak powiedzieć
Po chwili jednak wydostał się i otrzepał. Wylizał ranę i wstał.
-Może i mam połamane żebra, ale jestem silniejszy niż ci się wydaje. I po pierwsze primo!- Powiedział Perła wskakując wybrykowi na łeb - Nie mów do mnie Rudzielcu!! -
Wbił mu pazury w lewe oko. Gdy je wyciągnął skrzywił się. Bolało go wszystko. Mimo to, jak to kot z gracją zeskoczył z Pieso-cośtam.
-Po drugie primo, kobiety traktuj z szacunkiem!!
Kot wziął kawałek drewna i włożył wybrykowi do paszczy tak, aby nie mógł jej zamknąć.
-Aha... i polecam tiktaki. - po czym wyszczerzył się i zbiegł ze schodów

Sansual Samier

Zmiażdżył drewno jak kruche ciastko, wypluł i jedną łapą unieruchomił Czerną Perłę. [Niemożesz się ruszać przez pięć postów, jednym z nich może być tylko JEDNO twoje]
- Powiedziałem coś. Nie wtrącaj się. - Drugą łapą otarł oko... a właściwie już nie oko... - Zresztą twoim zdaniem to kobieta? Znasz ją przez 10 minut, a ja ją znam przez całe życie. Więc byłbyś tak miły i nie przerywał mi i Ravenge jak przystoi takiemu kotu, jak ty? Dziękuję z góry.
Pazurkiem wydrapał Perle znaczek na połamanym żebrze w postaci literki D. Potem popatrzył się na kotkę i zmrużył badawczo oczy.
- Zmieniłaś się. Teraz jesteś szczuplejsza. Dla kogo? Dla tego wymoczka, który wierci się mi pod łapą? - oblizał się, maskując zupełnie ślady piany.
Popatrzył na Abigal pytającym wzrokiem. Była kotem. On kiedyś lubił koty. Zresztą koty, same go wychowały. Wiedziała o tym tylko jedna osoba. Jego była przyjaciółka - Abigal.
- Wiesz po co tu przyszedłem? Nie. Nie po to by cię zjeść. Tak naprawdę, by powiedzieć ci coś, a potem skończyć ze sobą.
Nagle niespodziewanie skulił uszy. Otworzył pysk i chwilę tak pozostał wymuszając się, by powiedzieć Abigal przerażającą prawdę, ponieważ akurat do tej osoby miała pełne zaufanie, jedynie tą osobę mogła kochać.
- Pamiętasz gdy powiedziałem ci o twojej matce? O tym jak wpadła pod samochód, a potem wrzucili ją do śmieciarki?

Wolf

Nie wiedząc o niebezpieczeństwie kotka przyszła na strych. To co tam zobaczyła zmroziło ją do szpiku kości.
-Perła...-jęknęła i nienawistnym wzrokiem ogarnęła pokój.
Jej spojrzenie zatrzymało się na przybyszu. Warknęła gniewnie i wskoczyła na piętro. A właściwie pozostałości po nim. Wściekła, machając ogonem obserwowała przybysza myśląc jak uratować jej przyjaciela.
-Gburowaty, oślizgły i...i...-urwała, żeby ON jej nie zauważył. Warczała i charczała.

Raija

Wbiegła zdyszana i mokra.
Nagle zorientowała się, że zawaliło się piętro.
- Do diabła z tym. - mruknęła i przeszła kilka kroków dalej.
Oczywiście już dawno zauważyła obecne na strychu koty, ale nie zaprzątała sobie nimi głowy.
Znalazła znajomą poduszkę i położyła się na niej.
Zaczęła automatycznie oczyszczać chropowatym językiem mokrą i brudną od piasku sierść. Niestety nie było to takie proste, bo miała dosłownie całe ciało w piasku.
Po kilku dobrych minutach uporała się z brudem, ale sierść nadal była lekko wilgotna. Leżała, więc dalej na poduszce.
Przyglądała się obecnym tutaj kotom.
Były dwa czarne i jeden rudzielec przesiąknięty zapachem soli morskiej i spróchniałej łajby.
Spojrzała na nich spode łba, ale nie przywitała się.
To nie leżało w jej naturze, a poza tym na co jej przyjaciele?
Nie odczuwała potrzeby porozmawiania z jakimkolwiek kotem.
Wolała tłumić w sobie uczucia i myśli.
______________

Deszcz bębnił w dach, po brudnych szybach spływała woda.
Raija wzdrygnęła się.
Szczerze nienawidziła wody, wilgoci i zimna. Niestety teraz miała to wszystko naraz.
Mruknęła cicho z dezaprobatą.

Sansual Samier

Tylko spuścił oczy w dół i uśmiechnął się pod nosem. Dwa koty weszły do pomieszczenia. Miał już dość, chciał wreszcie ze sobą skończyć, ale najpierw musi powiedzieć coś Ravenge, więc czekał ze spuszczonym pyskiem na odpowiedź.

Abigal

Abigal natychmiast zwiesiła łeb jej uśmiech znikł a w jej oczach pojawiły się łzy - nie,proszę,zostaw - bełkotała coś bezsensu

Sansual Samier

- To ja ją zabiłem, Ra... Abigal... To ja! To ja ją zabiłem! Nie wiedziałem wtedy co ona dla ciebie znaczy. To ja jej ciało wrzuciłem do rzeki... To nie ludzie... Nie proszę o wybaczenie, bo i tak wiem, że mi nie wybaczysz. - westchnął, a z jego oka gdyby mogła wypłynęłaby wielka łza. Wiedział, że po tych słowach rzuci się na niego i zabije z zamiarem zemsty.

//Możesz sobie dodać +10 PD za to wszystko, a ty Perła za skok +20 PD

Abigal

Nie,nie,nie - powtarzała ciągle szeptem - zostaw mnie - krzyknęła biegnąc do wyjścia

Sansual Samier

// Jak go zabijesz będziesz miała levca xD! Nie uciekaj!

Odprowadził pokerowym wzrokiem Abigal.
- Zabijasz mnie? Czy tchórzysz, kiciusiu? - przekręcił łeb porozumiewawczo. Zamknął paszczę ze szczękiem zębów i warknął na Abigal. Pozostałe koty przeszył wzrokiem świetnego kanciarza.
- Nie macie nic innego do roboty? - syknął.