Dworzec główny [wyprawa]

Abigal

Pomiot ludzki będzie taki sam jak każdy - prychnęła po czym odeszła od chłopca stając przy wejściu do pokoju - Zabić - powiedziała do siebie - zabić - powtarzała w obłędzie szeptem,nie chodziło jej o zabicie chłopca chodziło jej o zabicie kogoś kto wielokrotnie przemijał w jej życiu,widziała go w wspomnieniach a teraz chciała zemsty.Chciała zemsty na wszystkich którzy kiedykolwiek zrobili krzywdę jej i bliskim.Uderzała ogonem o ziemię ciągle powtarzając szeptem słowo zabić,każdy kto ją widział i słyszał co mówi mógł sobie zdać sprawę że popada w obłęd.

Sansual Samier

Krople ohydnej wody deszczowej przeciekającej przez skały, były do tego stopnia odrażające, że chłopak splunął, gdy część wlała mu się do buzi. Nadal jednak nie otwierał oczu. Zaczął ruszać ustami, ale nie wydawał żadnego dźwięku tylko bardzo ciche stęki. Zaraz potem w drugim pomieszczeniu rozległa się ledwo słyszalna rozmowa dwóch mężczyzn. Możliwe, że prowadzili jakiś nielegalny handel. I jakieś wieści o nich pewnie przedostały się na powierzchnie... Lecz to tylko domysły. Nic jednak, nawet na kocie uszy, nie można było rozpoznać. Koty rozumieją ludzi, ale ludzie są tak głupi, że nie rozumieją kotów. Niektórym to nawet pasuje...
Tymczasem Abigal wpadła w nieokrzesany gniew, chciała zniszczyć wszystko co stało po drodze. Na stole leżał bardzo kuszący dzban, a na ziemi... bardzo kuszący chłopiec... {Wybieraj dzban, chłopiec lub opanowanie}

//Perła +5 PD, Wolf +10 PD
Na dobry początek. //

Abigal

Wiedziona instynktem poszła w stronę głosów,ze spuszczonym łbem i powtarzając słowo - zemszczę się - wlokła łapą za łapę nie spiesząc się zbytnio

Wolf

Widząc, że chłopak otwiera usta, zaczęła mruczeć i ocierać się o niego. Wolf miała wielki szacunek do ludzi.Jako kot wyczuwała bolące mięśnie itp, więc ułożyła się na piersi chłopca mrucząc i grzejąc go.
- Jest zimny i traci dużo krwi.. ABIGAL. !!! - krzyknęła - może byś tak pomogła. ? Ten chłopak może się jeszcze przydać... !

Czarna Perła

Perła odszedł kawałek i obserwował Wolf. Przez chwilę przez myśl przebiegły mu lata na statku, lecz po chwili otrzepał się i "cichaczem" podszedł do drzwi starając się usłyszeć co mówią. Usłyszał strzępki rozmów kobiety brzmiące: Niebezpieczeństwo, trutka na koty, wytępić i rudy.
Zjerzył się
- cgyba chcą się nas pozbyć. ...

Abigal

Zatrzymała się gwałtownie w połowie drogi.Nie wiedziała czy iść pomóc towarzyszom czy zabić ludzi ale zdecydowała coś zupełnie innego - Perła pomóż Wolf - rzuciła po czym podkradła się bliżej ludzi starając się podsłuchać rozmowę

Sansual Samier

- To przypadkiem nie fałszywy alarm? - Abi ułyszała już zupełnie wyraźnie.
- Jak może pani tak mówić. Na pewno ktoś nas odkrył.
- Oj wątpie... Może koty albo psy po prostu tam spały i się oparły. - to był głos kobiety. Druga osoba to był mężczyzna, a trzecia siedziała na krześle z głową w rękach. Nie można było ustalić płci.
- Niemożliwe! Przecież...!
- Ciszej!
- Zastawiliśmy pułapke... Fog, to duży wilk.
- Przecie to szczeniak! Nic nie zdziała jeśli mieli broń.
- Fantazjuje pan! Nikogo prócz hałasu planu, nie było słychać. Postąpiliście zbyt pochopnie, nie trzeba było zabijać od razu wszystkich, którzy tu pracowali.
- To część naszego planu awaryjnego, jeśli nie zrobilibyśmy tego mogli by coś wysypać. Nie są dość naćpani, żeby ukryć prawdę.
Potem Nastało milczenie. Widocznie powiedzieli już sobie wszystko. Chłopiec tymczasem otworzył oczy już bardziej przytomny. Jednak kocie sposoby działają na ludzi. Chłopak ocknął się już na dobre: otworzył szeroko oczy, gwałtownie odepchnął od siebie koty i na omacku poczłapał na czworaka do ściany i się o nią oparł.

// Abigal +10 PD, Wolf +20, Czarna Perła +10 PD

Abigal

Wzięła głęboki wdech po czym odbiegła.Spojrzała przelotnie na chłopca po czym opowiedziała wszystko kotom z najmniejszymi szczegółami.Po chwili zastanowienia usiadła na wprost chłopca machając wolno gonem,zmrużyła oczy wlepiając uporczywie oczka w człowieka - się nam możesz przydać - mruknęła powstrzymując się od skoczenia na niego "Abi uspokój się to nie twój pan" mówiła do siebie w myślach

Sansual Samier

Słysząc miauczenie czarnego kota, nie zrobiło mu się lepiej. Nadal bolałą go głowa. Złapał się za nią i jęknął z bólu. Same koty nie pomogą, trzeba tu dorosłego, a kobieta pewnie już nie żyje... Najpewniej chłopak pod wpływem bólu zamilknie, zemdleje i już się nie obudzi. Jak na razie dla niego za dużo się działo. Potem przytomniej zerknął na zwierzaki.
- Koty...! - mruknął. Powiedziałby to wesoło, ale cierpienie go zmorzyło.

Wolf

Wolf ode pchana przez chłopca poślizgnęła się na atramencie i wjechała pod stół. Uderzyła z siłą w mur, i zaczęła syczeć.
- Niewdzięczny. ! - warknęła
gdy wstała zobaczyła, że pod stołem jest klapa
- Psst. ! Abigal. ! ZOBACZ. !!

Czarna Perła

- Pfi. - warknął - I ja mam nu pomagać. ?? Zobacz co zrobił Wolf. !
Kot niechętnie podszedł do chłopca. Po chwili odszedł i z nieludzką siłą przysuną mu tobołek, by ten mógł usiąść. Następnie wskoczył mu na kolana i wiedząc, że ten go nie rozumie zaczął mówić:
- Niewdzięczna ludzka rasa. !! Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak wam pomagamy. Wy... - i urwał widząc, że chłopiec go SŁUCHA - Ty... ty mnie rozumiesz. ??
Mały mrugnął, po czym prawie nie widocznie kiwnął kłową.
Perła zjeżył się i czym prędzej czmychnął z jego kolan. Potruchtał do Abigal, mówiąc jej o zdarzeniu.

Abigal

Spojrzała na Perłę - Ale... zresztą nie ważne powiedz mu że jeśli chce się wydostać musi iść za nami - posłała chłopakowi wrogie spojrzenie po czym podbiegła do Wolf - To musi być wyjście - mruknęła do siebie próbując otworzyć klapę

Sansual Samier

Chłopak znieruchomiał. Popatrzył na klapę i pomógł otworzyć ją, jednocześnie szybko odbiegając w tył. Spochmurniał, ale nic nie mówił. Wiedział co tam jest i to nie było wyjście... Bezpośrednio nie, ale jest tam ktoś kogo nie chciał widzieć. Widocznie z niemiłych powodów.

Abigal

Popatrzyła na chłopca - zejdę pierwsza - zdecydowała po czym ostrożnie zeszła na dół

Wolf

-Dobrze. Idę tuż za tobą - mruknęła Wolf - Wiesz... zdaje mi się, że to nie jest wyjście... Ale chodźmy.
Zaczęły powoli schodzić